ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΣΙΓΗΣ
Υπήρξαν πολλά.
Κράτησαν πολλά. Τέλος ξεχάστηκε
η φωνή. Κι όλα τα κύρια
ονόματα αφανιστήκαν σε πηγάδια.
Αποσιωπητικά.
Φτάνουν πια τα λεπτά της σιγής.
Βγάλε κραυγή
αν σου βαστάει. Του Ενός. Των πολλών
λεπτών. Βγάλε πολλές κραυγές.
Ασύμμετρες. Άναρθρες. Διαρκείς.
Άκρατες.
Να σπάσουν όλα ⋅ τα λεπτά
της σιγής.
Να βγουν οι πεθαμένοι απ΄ τα πηγάδια,
να γεμίσουν οι δρόμοι, να ξεραθούν
οι φοινικιές τα φανάρια να σβήσουν.
Να ρυθμίσουν την κυκλοφορία
νέα χρώματα. Να σπάσουν
τις τζαμαρίες νέοι ήχοι.
Να κυλήσουν τα θρύμματα
στους δρόμους γυαλένια σε
ματωμένη διαδήλωση
Να σηκωθούν οι σβέρκοι κάτω
από μπότες αστυνομικές
με ματωμένες μύτες. Να αρπάξει
η απελπισία την τριχιά απ’ το σβέρκο
και στης αλαζονείας τον αστράγαλο
τη θηλιά να περάσει
Να σπάσει. Ο διάολος. Το ποδάρι του.
© ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΔΑΝΕΛΑΤΟΥ, ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΤΗΣ
ΣΙΓΗΣ, Πάτρα, 2020.
Μακάρι ναχαμε τη δύναμη..
ΑπάντησηΔιαγραφή