Πολιτισμός είναι η ποιότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων σε όλες τις εκφράσεις της. Η ποιότητα των αναγκών, των αναστοχασμών και των οραμάτων. Η ποιότητα της κατοικίας, της γειτονιάς, της πόλης και του περιβάλλοντα φυσικού χώρου. Η ποιότητα της εργασίας, της ανάπαυσης και του ελεύθερου χρόνου. Η ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων και των κοινωνικών δομών.Πολιτισμός είναι η γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, η παιδεία, η εργασία, η ψυχαγωγία, η σωματική και ψυχική υγεία, οι θεσμοί συμμετοχικής δημοκρατίας.Πολιτισμός είναι κάθε μορφή τέχνης, με έμφαση στην πρωτογενή και ερασιτεχνική δημιουργία.Πολιτισμός είναι μια συνεχής πορεία απελευθέρωσης του ατόμου και των κοινωνιών. Μια πορεία αυτογνωσίας και συνάντησης με το διαφορετικό (φυλή, φύλο, θρησκεία, συνήθεια, τόπο).Πολιτισμός είναι η ιστορική μνήμη, ο αναστοχασμός και η δημιουργική σύνδεση με το σήμερα.Πολιτισμός,είναι μια μεγάλη ομπρέλα που χωράει από κάτω της, όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, από τη παρακολούθηση ή το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης μέχρι τον κάδο απορριμμάτων/ανακύκλωσης και το περιεχόμενό του.Πολιτισμός θα πει να γιατρεύεις πληγές, που άνοιξαν και ανοίγουν τα απάνθρωπα μοντέλα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης. Τα μοντέλα αλλοτρίωσης, μαζικοποίησης και υπερσυγκέντρωσης.Πολιτισμός είναι να φροντίζεις την αυλή σου, το χωριό σου, την γειτονιά και την πόλη σου, να έχεις πεζοδρόμια να περπατάς, στέγαστρα να περιμένεις, πλατείες να ρεμβάζεις, παιδικές χαρές, προσβάσιμες ακρογιαλιές, ρέματα, δάση και βουνά να σε βρίσκουν, εργαστήρια και χώρους δημιουργίας για όλες τις τέχνες.Πολιτισμός είναι να υπερασπίζεσαι τα «κοινά αγαθά», στη ζωή και στην τέχνη, να συναντάς τους άλλους και τη φύση, να στοχάζεσαι μια καλύτερη ζωή>Εκκινώντας από τις διαχρονικά πανανθρώπινες αξίες της αριστεράς και των κινημάτων, για την πόλη, τους πολίτες, τις ιδέες και τις δράσεις. Φίλοι και φίλες, έξοδον επιχειρούμε με την πολιτισμική μας συλλογικότητα/ιστοσελίδα. Το όνομα αυτής, «αορτή».____*Από τα λεξικά: ΑΟΡΤΗ, η πρώτη και κυριότερη αρτηρία του σώματος. ΑΟΡΤΗ, εκφύεται από το αρτηριακό στόμιο της αριστερής κοιλίας της καρδιάς. ΑΟΡΤΗ, από εδώ διοχετεύεται το ερυθρό, πλούσιο σε οξυγόνο αίμα, σε ολόκληρο τον οργανισμό.Ιδρυτική ομάδα: Γιάννης Αναγνωστόπουλος, Μάρω Γαλάνη, Πόλυ Γεωργακοπούλου, Γιάννης Ζαρκάδης, Μαρία Κουρμπανά, Βασίλης Λαδάς, Κώστας Μαλαμής, Βαγγέλης Μαντάς, Λίλα Μιαούλη, Γιάννης Η. Παππάς, Βαγγέλης Πολίτης, Αγγελική Φραγκούλια, Βασίλης Χριστόπουλος.

 

Τα παραμύθια του παππού (3): Ο δράκος της αδικίας
Βασίλειος Χριστόπουλος 

έργο της Κατερίνας Χριστοπούλου

-Παππού, πες μου ξανά εκείνο το παραμύθι με τον κινέζικο δράκο, που ξεφυσούσε την ανάσα του.... Φσσσς, φσσσς, πφφφφ…
-Αφού το ξέρεις, πως δεν είναι παραμύθι… Και κάθε φορά που με βάζεις να σου μιλάω για αυτόν, με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι μου.
-Έλα παππού, μη στενοχωριέσαι, πάει έφυγε ο δράκος…. Για πες μου πέθαναν πολλοί τότε;
-Μαθαίναμε από τα κανάλια ότι κάθε μέρα πέθαιναν 50 – 60 καμιά φορά και 100. Θυμάμαι πως στο τέλος της πανδημίας πρέπει να είχαν ανακοινώσει κάπου 10 χιλιάδες θανάτους.
-Ποιοι πέθαιναν πιο πολύ; Άντρες ή γυναίκες; Νέοι ή γέροι; Πλούσιοι ή φτωχοί;
-Μα τι περίεργες απορίες έχεις;
-Γιατί παππού; Θέλω να μάθω ποιους κυνήγησε περισσότερο. Σε ποιους ξεφύσαγε ανάσα και σάλια και τους αρρώσταινε. Φσσς, φσσς, είμαι ο δράκος, φσσσσς… φυλάξου, παππού.
-Σταμάτα να με φτύνεις.
-Θα γίνει ωραίο videogame, παππού. Πρόσεξε: Ο δράκος είναι ένα άγριο ζώο με φολίδες και κεφάλι φιδιού. Έχει φτερά και μπορεί να πετάει αλλά και πόδια να περπατάει. Η ανάσα του καίει, σαν φωτιά. Γυρίζει αγριεμένος μέσα στην πόλη. Ξεφυσάει και φτύνει δεξιά κι αριστερά. Οι άνθρωποι τρέχουν να κρυφτούν. Πλησιάζει κάποιους που δεν μπορούν να τρέξουν ή δεν έχουν που να κρυφτούν. Τους στριμώχνει σε μια γωνία και φσσσςς, φσσσςς… Πλάκα θα έχει, ε, παππού; Για πες μου, λοιπόν, ποιους κυνήγησε περισσότερο;
-Κοίτα, θα σου πω τι γινόταν τότε και θα καταλάβεις μόνος σου… Στην αρχή φάνηκε πως ο δράκος κυνηγούσε όλους το ίδιο. Στη συνέχεια όμως φάνηκε πως είχε τις προτιμήσεις του.
-Αλλά όλοι φορούσατε μάσκα. Έτσι δεν είναι;
-Εκτός από τη μάσκα, η κυβέρνηση μας είχε δώσει κι άλλες εντολές: Όχι συνωστισμός, όχι πολλοί μαζί, κρατάτε αποστάσεις, μείνετε σπίτια σας. Αν έχετε πυρετό κλειστείτε στο δωμάτιό σας, μη βλέπετε τους δικούς σας. Οι ηλικιωμένοι να αποφεύγετε τους νέους και τα παιδιά…
-Μου τα έχεις πει αυτά, παππού. Θέλω να μου πεις ποιους κυνηγούσε ο δράκος.
-Θα μάθεις, μη βιάζεσαι. Ας δούμε πρώτα τι συμβαίνει μέσα στην κοινωνία…. Από τη μια είναι οι φτωχοί. Αυτοί πρέπει να δουλεύουν για να ζήσουν, όσοι έχουν δουλειά. Αυτοί που έχουν δουλειά στριμώχνονται στα εργοστάσια και στα λεωφορεία. Οι φτωχοί ηλικιωμένοι μένουν όλοι μαζί στα γηροκομεία. Οι πρόσφυγες και μετανάστες ζουν ο ένας πάνω στον άλλον στους καταυλισμούς. Οι Τσιγγάνοι στους συνοικισμούς,, σε μια καλύβα στριμώχνονται πέντε και δέκα άτομα. Το ίδιο και οι φυλακισμένοι. Και όλοι αυτοί δεν τρέφονται καλά, δεν πλένονται τακτικά.
-Και οι πλούσιοι; Τι γίνεται με τους πλούσιους, παππού;
-Θα σου πω και γι’ αυτούς. Οι πλούσιοι ή αυτοί που δεν χρειάζεται να δουλεύουν ζουν στα μεγάλα τους σπίτια. Με πολλά δωμάτια που μπορούν να κρατάνε τις αποστάσεις. Μπορούν ακόμη και να απομονώνονται στο δικό τους δωμάτιο αν χρειαστεί. Τρέφονται καλά, είναι καθαροί, τους παρακολουθεί συχνά γιατρός. Παίρνουν τις βιταμίνες τους και άλλα ακριβά δυναμωτικά. Ποιους λοιπόν νομίζεις ότι κυνηγούσε περισσότερο ο δράκος;
-Όπως μου τα λες, παππού, ο δράκος κυνηγούσε τους πρώτους, τους φτωχούς.
-Και δεν ήταν μόνο αυτό. Όποιος από τους φτωχούς δεν ένοιωθε καλά συνήθως δεν το έλεγε. Φοβόταν μη χάσει τη δουλειά του. Και όταν έφτανε στο νοσοκομείο ήταν κιόλας βαριά άρρωστος. Εκεί για αυτόν δεν είχε θέση στην Εντατική. Και αφού δεν είχε λεφτά, δεν μπορούσε να φέρει το ακριβό φάρμακο από την Αμερική. Όποιος, όμως, από τους πλούσιους έφτανε στο νοσοκομείο είχε τα πάντα. Και κρεβάτι στην εντατική, και το ακριβό φάρμακο από την Αμερική και τις βιταμίνες του και όλα δικά του.
-Καλά, παππού, ο δράκος δεν καταλάβαινε πως αυτούς που κυνηγούσε, τους τιμωρούσε από πάνω και η κυβέρνηση; Πολλές αδικίες έκανε αυτός ο δράκος.
-Και νά 'ταν μόνο οι αδικίες του δράκου…
-Για αυτό, παππού, στο δικό μου videogame ο δράκος θα είναι διαφορετικός. Θα κυνηγάει τους πλούσιους.
-Χα, χα. και πώς θα τους ξεχωρίζει;
-Θα τους δείχνω καλοντυμένους, με ακριβά αυτοκίνητα και μεγάλα σπίτια για να τους καταλαβαίνει. Και θα αποφεύγει τους φτωχούς… Αν θέλεις πάλι μπορεί να κυνηγάει τους δεξιούς και να αποφεύγει τους αριστερούς…. Μπορώ να το κάνω κι αυτό, παππού.
-Αλήθεια μπορείς;
-Ναι παππού. Ή μήπως θέλεις να κυνηγάει τους αριστερούς; Όπως κυνηγούσαν παλιά το μπαμπά και τον παππού σου, ε παππού; Οι αριστεροί έχουν μάθει από κυνηγητά … Ξέρουν να τρέχουν, να φυλάγονται, να κρύβονται… Φσσς, φσσς, είμαι ο δράκος, Πφφφφσσσσς… Θα γίνεται ωραίο κυνηγητό, θα έχει μεγάλη πλάκα.
-Χα, χα, χα… πρώτη φορά σου μιλάω για το δράκο και αντί να νοιώσω σφίξιμο στο στομάχι, γέλασα με τη καρδιά μου, χα, χα, χα…