Πολιτισμός είναι η ποιότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων σε όλες τις εκφράσεις της. Η ποιότητα των αναγκών, των αναστοχασμών και των οραμάτων. Η ποιότητα της κατοικίας, της γειτονιάς, της πόλης και του περιβάλλοντα φυσικού χώρου. Η ποιότητα της εργασίας, της ανάπαυσης και του ελεύθερου χρόνου. Η ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων και των κοινωνικών δομών.Πολιτισμός είναι η γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, η παιδεία, η εργασία, η ψυχαγωγία, η σωματική και ψυχική υγεία, οι θεσμοί συμμετοχικής δημοκρατίας.Πολιτισμός είναι κάθε μορφή τέχνης, με έμφαση στην πρωτογενή και ερασιτεχνική δημιουργία.Πολιτισμός είναι μια συνεχής πορεία απελευθέρωσης του ατόμου και των κοινωνιών. Μια πορεία αυτογνωσίας και συνάντησης με το διαφορετικό (φυλή, φύλο, θρησκεία, συνήθεια, τόπο).Πολιτισμός είναι η ιστορική μνήμη, ο αναστοχασμός και η δημιουργική σύνδεση με το σήμερα.Πολιτισμός,είναι μια μεγάλη ομπρέλα που χωράει από κάτω της, όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, από τη παρακολούθηση ή το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης μέχρι τον κάδο απορριμμάτων/ανακύκλωσης και το περιεχόμενό του.Πολιτισμός θα πει να γιατρεύεις πληγές, που άνοιξαν και ανοίγουν τα απάνθρωπα μοντέλα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης. Τα μοντέλα αλλοτρίωσης, μαζικοποίησης και υπερσυγκέντρωσης.Πολιτισμός είναι να φροντίζεις την αυλή σου, το χωριό σου, την γειτονιά και την πόλη σου, να έχεις πεζοδρόμια να περπατάς, στέγαστρα να περιμένεις, πλατείες να ρεμβάζεις, παιδικές χαρές, προσβάσιμες ακρογιαλιές, ρέματα, δάση και βουνά να σε βρίσκουν, εργαστήρια και χώρους δημιουργίας για όλες τις τέχνες.Πολιτισμός είναι να υπερασπίζεσαι τα «κοινά αγαθά», στη ζωή και στην τέχνη, να συναντάς τους άλλους και τη φύση, να στοχάζεσαι μια καλύτερη ζωή>Εκκινώντας από τις διαχρονικά πανανθρώπινες αξίες της αριστεράς και των κινημάτων, για την πόλη, τους πολίτες, τις ιδέες και τις δράσεις. Φίλοι και φίλες, έξοδον επιχειρούμε με την πολιτισμική μας συλλογικότητα/ιστοσελίδα. Το όνομα αυτής, «αορτή».____*Από τα λεξικά: ΑΟΡΤΗ, η πρώτη και κυριότερη αρτηρία του σώματος. ΑΟΡΤΗ, εκφύεται από το αρτηριακό στόμιο της αριστερής κοιλίας της καρδιάς. ΑΟΡΤΗ, από εδώ διοχετεύεται το ερυθρό, πλούσιο σε οξυγόνο αίμα, σε ολόκληρο τον οργανισμό.Ιδρυτική ομάδα: Γιάννης Αναγνωστόπουλος, Μάρω Γαλάνη, Πόλυ Γεωργακοπούλου, Γιάννης Ζαρκάδης, Μαρία Κουρμπανά, Βασίλης Λαδάς, Κώστας Μαλαμής, Βαγγέλης Μαντάς, Λίλα Μιαούλη, Γιάννης Η. Παππάς, Βαγγέλης Πολίτης, Αγγελική Φραγκούλια, Βασίλης Χριστόπουλος.

ΤΟ ‘ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ’ ΑΛΛΟ …

[συνέχεια ]

Όσο διαρκεί ο αντισυνταγματικός εγκλεισμός μας στο σπίτι (οι άστεγοι και οι σκηνίτες  εξαιρούνται φαντάζομαι), θα κάνουμε συντροφιά με ένα βραδινό σημείωμα στην αορτή.

του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΚΑΔΗ

Ημέρα δεκάτη εβδόμη (08ΑΠΡ20)

Και αυτές τις ημέρες ο χρόνος κυλάει κανονικά, τα ρολόγια, τη δουλειά τους. Ο ήλιος σταθερός, ανατέλλει απ’ το Παναχαϊκό, και καθώς γέρνει η γη, τον έχουμε περισσότερες ώρες συντροφιά.

Πάντως μοιάζει, σαν όλοι/ες να περιμένουμε κάτι. Συνήθως περιμένουμε κάτι να έρθει, το Πάσχα, το καλοκαίρι, να περάσει το τρένο, να δούμε μια αγγελία, μια προκήρυξη θέσεων εργασίας αν είμαστε άνεργοι, να μην μας απολύσουν, να μπει ο μισθός μας, να γίνουν τα μαρούλια στον κήπο μας. Και ακόμη πιο ολιστικές αναμονές, να έρθει ο Μεσσίας, η «Δευτέρα παρουσία», ή νάρθει ο σοσιαλισμός, που σημειωταίον, έχει ήδη αργήσει πολύ. Το ιδιαίτερο των ημερών αυτών είναι, ότι περιμένουμε κάτι να μην έρθει.

Για τον χρόνο, ο Άγιος Αυγουστίνος (354-430) σημείωνε «Τι είναι ο χρόνος λοιπόν; Αν με ρωτήσετε τι είναι χρόνος, δεν ξέρω. Αν όμως δεν με ρωτήσετε, γνωρίζω πάρα πολύ καλά».

Ίσως, να υπάρχουν απαντήσεις στα παραπάνω, από τον Μαρσέλ Προυστ  (1871-1922), που εκατό χρόνια πριν ολοκλήρωνε το εμβληματικό  του έργο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο». Ο Παύλος Ζάννας (1929-1989), πολιτικός κρατούμενος επί Χούντας στις φυλακές της Αίγινας, επιχείρησε και μετέφρασε αυτό το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, χωρίς να το ολοκληρώσει. Τον έβδομο και τελευταίο τόμο του έργου, «Ο ανακτημένος χρόνος», μετέφρασε ο Παναγιώτης Πούλος.

Σπίτι μένουμε, άνθρωποι μένουμε, πολίτες/σες μένουμε και περιμένουμε

 

ΥΓ.1 8 Απριλίου. Πάμπλο Πικάσο (25 Οκτωβρίου 1881 - 8 Απριλίου 1973), κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας αποτελεί η «Γκουέρνικα», ένας πίνακας καταγγελίας για τα εγκλήματα κατά του λαού του στον ισπανικό εμφύλιο.

ΥΓ.2  8 Απριλίου. Ρομά, ένα έθνος 15.000.000 ψυχών, με βαρύ φόρο αίματος στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και ρατσιστική αντιμετώπιση στα μέρη όπου ζουν. "Ο καιρός των τσιγγάνων" (1989), (Dom Za Ve Sanje), Γιουγκοσλάβικη ταινία, σκηνοθεσία Emir Kusturica, με μουσική του Goran Bregovic.