Πολιτισμός είναι η ποιότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων σε όλες τις εκφράσεις της. Η ποιότητα των αναγκών, των αναστοχασμών και των οραμάτων. Η ποιότητα της κατοικίας, της γειτονιάς, της πόλης και του περιβάλλοντα φυσικού χώρου. Η ποιότητα της εργασίας, της ανάπαυσης και του ελεύθερου χρόνου. Η ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων και των κοινωνικών δομών.Πολιτισμός είναι η γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, η παιδεία, η εργασία, η ψυχαγωγία, η σωματική και ψυχική υγεία, οι θεσμοί συμμετοχικής δημοκρατίας.Πολιτισμός είναι κάθε μορφή τέχνης, με έμφαση στην πρωτογενή και ερασιτεχνική δημιουργία.Πολιτισμός είναι μια συνεχής πορεία απελευθέρωσης του ατόμου και των κοινωνιών. Μια πορεία αυτογνωσίας και συνάντησης με το διαφορετικό (φυλή, φύλο, θρησκεία, συνήθεια, τόπο).Πολιτισμός είναι η ιστορική μνήμη, ο αναστοχασμός και η δημιουργική σύνδεση με το σήμερα.Πολιτισμός,είναι μια μεγάλη ομπρέλα που χωράει από κάτω της, όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, από τη παρακολούθηση ή το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης μέχρι τον κάδο απορριμμάτων/ανακύκλωσης και το περιεχόμενό του.Πολιτισμός θα πει να γιατρεύεις πληγές, που άνοιξαν και ανοίγουν τα απάνθρωπα μοντέλα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης. Τα μοντέλα αλλοτρίωσης, μαζικοποίησης και υπερσυγκέντρωσης.Πολιτισμός είναι να φροντίζεις την αυλή σου, το χωριό σου, την γειτονιά και την πόλη σου, να έχεις πεζοδρόμια να περπατάς, στέγαστρα να περιμένεις, πλατείες να ρεμβάζεις, παιδικές χαρές, προσβάσιμες ακρογιαλιές, ρέματα, δάση και βουνά να σε βρίσκουν, εργαστήρια και χώρους δημιουργίας για όλες τις τέχνες.Πολιτισμός είναι να υπερασπίζεσαι τα «κοινά αγαθά», στη ζωή και στην τέχνη, να συναντάς τους άλλους και τη φύση, να στοχάζεσαι μια καλύτερη ζωή>Εκκινώντας από τις διαχρονικά πανανθρώπινες αξίες της αριστεράς και των κινημάτων, για την πόλη, τους πολίτες, τις ιδέες και τις δράσεις. Φίλοι και φίλες, έξοδον επιχειρούμε με την πολιτισμική μας συλλογικότητα/ιστοσελίδα. Το όνομα αυτής, «αορτή».____*Από τα λεξικά: ΑΟΡΤΗ, η πρώτη και κυριότερη αρτηρία του σώματος. ΑΟΡΤΗ, εκφύεται από το αρτηριακό στόμιο της αριστερής κοιλίας της καρδιάς. ΑΟΡΤΗ, από εδώ διοχετεύεται το ερυθρό, πλούσιο σε οξυγόνο αίμα, σε ολόκληρο τον οργανισμό.Ιδρυτική ομάδα: Γιάννης Αναγνωστόπουλος, Μάρω Γαλάνη, Πόλυ Γεωργακοπούλου, Γιάννης Ζαρκάδης, Μαρία Κουρμπανά, Βασίλης Λαδάς, Κώστας Μαλαμής, Βαγγέλης Μαντάς, Λίλα Μιαούλη, Γιάννης Η. Παππάς, Βαγγέλης Πολίτης, Αγγελική Φραγκούλια, Βασίλης Χριστόπουλος.

Σπιτικές περιπλανήσεις την περίοδο του εγκλεισμού

του Βαγγέλη Πολίτη Στεργίου

Τις πρώτες μέρες του εγκλεισμού βρέθηκα σε αμηχανία, όχι γιατί δεν είχα ξαναμείνει σπίτι χωρίς να βγαίνω, αλλά λόγω ενός ανάμεικτου συναισθήματος κενού και απροσδιόριστης φοβίας. Έπρεπε να καταλάβω, όπως όλοι  μας, τι συμβαίνει, τις διαστάσεις του προβλήματος, τον κίνδυνο, τα μέτρα προστασίας ατομικά και συλλογικά, τις οικονομικές, κοινωνικές συνέπειες, τις περιβαλλοντικές διαστάσεις.

Ωστόσο μαγειρική τέχνη και αρτοποιία, η κουζίνα σε δράση, κηπουρική της ταράτσας , η οικογένεια σε συνεργατικές πρακτικές. Ειδήσεις, άρθρα Facebook, ηλεκτρονικός καφενές σε πλήρη έξαρση και το τηλέφωνο να χτυπάει αδιάκοπα για να αλλάξουμε πάροχο ρεύματος! Τι ειρωνεία δοξαστική για το μεταπολεμικό κοινωνικό κράτος που οδήγησε στη δημιουργία του   κλυδωνιζόμενου ευρωπαϊκού οράματος. Αλλά και απόλαυση της ηρεμίας της Άνω Πόλης, τα πουλιά που ξανάρθανε, ιδανικές στιγμές για χαλάρωση, ανάγνωση, αναστοχασμό.

Όμως, να που ο ιός χτυπάει την πόρτα πολύ καλού φίλου και έπρεπε να συμβάλλουμε, μια παρέα, κι ένας πολύ καλός παθολόγος, να ξεπεραστούν  οι αδυναμίες της ανύπαρκτης πρωτοβάθμιας περίθαλψης, για να πέσει τελικά ο κινδυνεύων στην αγκαλιά του εξαίρετου επιστημονικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Πανεπιστημιακού μας νοσοκομείου και να εξέλθει θεραπευμένος. Και μετά ερωτήματα, θα ισχύσει αυτό που ο Ken Loach, σε πρόσφατη συνέντευξή του σε γαλλικό κανάλι, αδημονεί να συμβεί, δηλαδή, όχι μόνο η αποτροπή της αποδόμησης του δημόσιου συστήματος υγείας αλλά και η ενίσχυσή του.

Και αυτές οι εντυπωσιακές εικόνες αναβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας μου έφεραν στο νου ένα χαρακτηριστικό τίτλο,  The Limits to Growth, τα όρια της μεγέθυνσης, μια πρωτοποριακή μελέτη του ΜΙΤ του 1972,  που έθετε πρώιμα το θέμα που φαίνεται να επανέρχεται στη συλλογική συνείδηση και να κλονίζει τις αλαζονικές βεβαιότητες αυτών των οποίων οι αποφάσεις καθορίζουν τις τύχες του πλανήτη. Η πανδημία του κορωνοιού ως συνέπεια της διατάραξης της βιοποικιλότητας, έρχεται να μας θυμίσει αυτό που για πολύ καιρό αγνοείται, τόσο από τις ερευνητικές προτεραιότητες όσο και από τις δημόσιες πολιτικές, πως η υγεία  του ανθρώπου  (χωρίς διακρίσεις), των ζώων και των οικοσυστημάτων είναι, σύμφωνα με τη διεπιστημονική προσέγγιση One Health, άρρηκτα συνδεδεμένες.

Μετά από τόσες βδομάδες όμως αρχίζω να αισθάνομαι και λίγο το “Corona Blues”, αφού όπως έχει εξηγήσει  η Virginia Woolf στο έργο της, “Στο δικό της δωμάτιο” (1929), το να έχεις τον δικό σου χώρο είναι σημαντικό, για να μπορείς να σκέφτεσαι ελεύθερα όμως, αυτή η δυνατότητα είναι αλληλένδετη με την ελευθερία να μπορείς να βγαίνεις...

Βαγγέλης Πολίτης-Στεργίου

Πρώτη δημοσίευση στην εφ. Πελοπόννησος, 25 Απριλίου 2020