ΤΟ ‘ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ’ ΑΛΛΟ …
[συνέχεια ]
Όσο διαρκεί ο αντισυνταγματικός εγκλεισμός μας στο σπίτι (οι άστεγοι και οι σκηνίτες εξαιρούνται φαντάζομαι), θα κάνουμε συντροφιά με ένα βραδινό σημείωμα στην αορτή.
του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΚΑΔΗ
pic: Isaac Cordal
Ημέρα δεκάτη έκτη
(07ΑΠΡ20)
Σε αυτές τις κρίσιμες, μαύρες και
καταθλιπτικές μέρες, και μέρες ευκαιρίας που περνάμε, τι θα ήθελε
κάποιος να συμβαίνει στην πόλη (ή στο χωριό) που ζει; Πρώτα πρώτα, στα σημεία
που συναντιόνται για τα χρειαζούμενα οι άνθρωποι, ένα πολιτισμό
συνύπαρξης, μια καλημέρα. Ένα βλέμμα ότι
συμπάσχουμε και ότι θα τα καταφέρομε, όλοι/ες μαζί. Σε κάθε γειτονιά θα
περίμενες, πρωτοβουλίες και σύλλογοι να φροντίζουν αυτούς/ές που έχουν ανάγκη.
Στο Δήμο σου, θα περίμενες να
ανοίξει ότι δομές/καταλύματα έχει για αυτούς που είναι άστεγοι και πεινάνε. Θα
περίμενες να οργανώσει ένα Παρατηρητήριο όπου θα καταγράφονται αυτοί που
χάνουν τη δουλειά τους, τα σπίτια τους. Που τους κόβουν το νερό, το ηλεκτρικό.
Για να τους συνδράμει. Θα περίμενες να οργανώσει υπηρεσίες, φαρμακευτικής και
ψυχολογικής στήριξης. Θα περίμενες να φτιάξει δίκτυα διάθεσης-δανεισμού βιβλίων
από τις δημοτικές του βιβλιοθήκες. Θα περίμενες να οργανώσει ο ίδιος ο Δήμος,
τις επισκέψεις των πολιτών του στις παιδικές χαρές, στις πλατείες και τα πάρκα
αναψυχής, ακολουθώντας τις οδηγίες των ημερών.
Θα περίμενες, τέτοιες μέρες
ευκαιρίας, με εκατομμύρια πολίτες αποκλεισμένους στα σπίτια, οι δημόσιοι
φορείς (Υπ. Πολιτισμού, Δημόσια TV), να οργανώσουν προγράμματα ποιοτικά,
παρουσιάσεις βιβλίων, συναυλιών, ζώνες προβολών ντοκιμαντέρ-ταινιών.
Ξέρω ότι υπάρχουν τέτοιες
πρωτοβουλίες, σε ατομικό κυρίως επίπεδο. Από τα βιβλιοπωλεία, έχω υπόψιν μου το
ΠΟΛΥΕΔΡΟ, που μας ενημέρωσε για διανομή βιβλίων κατ’ οίκον. Σε μια καλή
χειρονομία, ο εκδοτικός οίκος Κίχλη έστειλε τις προάλλες
σε pdf ένα
απόσπασμα «Πως χτίζεται ένα σπίτι» από το βιβλίο του Αργύρη Χιόνη με τίτλο Ἔχων σώας τὰς φρένας & ἄλλες τρελὲς ἱστορίες
(2016).
Σπίτι μένουμε, άνθρωποι μένουμε,
πολίτες/σες μένουμε και περιμένουμε
ΥΓ. Βιβλία: φάρμακα και καταβολάδες. Αργύρης
Χιόνης (1943-2011), τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρθηκε στο Θροφαρί,
ένα μικρό χωριό της ορεινής Κορινθίας, όπου ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της
γης και της ποίησης.
Ο σύνδεσμος στο διαδίκτυο με το διήγημα «Πως
χτίζεται ένα σπίτι» βρίσκεται παρακάτω: https://mail1.upatras.gr/?_task=mail&_frame=1&_mbox=INBOX&_uid=178855&_part=2&_action=get&_extwin=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου