ΤΟ ‘ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ’ ΑΛΛΟ …
[συνέχεια ]
Όσο διαρκεί ο αντισυνταγματικός εγκλεισμός μας στο σπίτι (οι άστεγοι και οι σκηνίτες εξαιρούνται φαντάζομαι), θα κάνουμε συντροφιά με ένα βραδινό σημείωμα στην αορτή.
του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΡΚΑΔΗ
art: Antony-Gormley
Ημέρα τριακοστή ογδόη (29ΑΠΡ20)
Όσο η εγκληματική συμπεριφορά
ατόμων, ομάδων, κυβερνήσεων και κυρίως του παγκόσμιου κεφαλαίου, έναντι της
φύσης και των άλλων συνδαιτημόνων της συνεχίζεται, τόσο και αυτές οι πανδημίες σαν την COVID-19, θα μας χτυπάνε
συχνότερα. H
πιο επικίνδυνη όμως πανδημία και βασικός φορέας των περισσοτέρων, είναι ο
καπιταλισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, που γεννούν φτώχεια και ανισότητα,
πολέμους και ξεριζωμούς. Τα συστήματα που μεταλλάσσουν, εν δυνάμει φυσιολογικές
και ισορροπημένες ζωές, σε «καρκινώματα» ατόμων, κοινωνιών και όλου το ζωικού
και φυσικού κόσμου του πλανήτη μας. Και το ερώτημα παραμένει. Υπάρχει
εναλλακτικός δρόμος; Και ποιοι είναι οι φορείς του;
Τρώες
Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων·
είν’ η προσπάθειές μας σαν των
Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε
να ’χουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας
σταματά.
Ο Αχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς
τρομάζει.—
Είν’ η προσπάθειές μας σαν των
Τρώων.
Θαρρούμε πως με απόφαση και τόλμη
θ’ αλλάξουμε της τύχης την
καταφορά,
κι έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.
Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται·
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει·
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλιτώσουμε με την φυγή.
Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία.
Επάνω,
στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κι
αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κι η Εκάβη
κλαίνε.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης [1905]
ΥΓ. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
(Αλεξάνδρεια, 29 Απριλίου 1863- Αλεξάνδρεια, 29 Απριλίου 1933).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου